هَماکارها؛ پنجره ای باز به دنیای مراقبت از کودکان فلج مغزی

هدف: هَماکار، به مشغولیت دو یا چند نفر در یک کاره اطلاق می گردد که افراد به صورت فعالانه و در یک چارچوب زمانی، به صورت جسمی، هیجانی و فکری در آن درگیر هستند. هدف از این مطالعه، تبیین هَماکارهای مادران کودکان فلج مغزی از دیدگاه مادران، کودکان فلج مغزی و کاردرمانگران در جامعه ایرانی بود. روش بررسی: این مطالعه کیفی قسمتی از یک مطالعه نظریه پایه است که با مشارکت ۳ کودک فلج مغزی، ۱۳نفر از مادران آنها و ۶ کاردرمانگر انجام شد. افراد با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و در ادامه نمونه گیری نظری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه فردی و گروهی به صورت نیمه ساختارمند، مشاهده هدفمند در منزل و کلینیک، فیلم ویدئویی و خاطره جمع آوری شد. کلیه مصاحبه ها ضبط شده، بازنویسی و مرور شدند. سپس به روش تحلیل محتوی کیفی و با استفاده از آنالیز مقایسه مداوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از مجموع مصاحبه ها، ۶۹۵ کد باز یا اولیه بدست آمد. این کدها در طی فرایند تجزیه و تحلیل در چهار درونمایه اصلی: مواجهه با مشکلات مراقبت فردی، پی جوئی برای درمان، چالش های تطابقی مراقبت آموزشی و محدود شدن اوقات فراغت والدین به عنوان هَماکارهای اصلی مادران کودکان فلج مغزی طبقه بندی شدند.  نتیجه گیری: شناخت هَماکارها، نگرش ما را نسبت به مراقبت های ویژه ای که مادران کودکان فلج مغزی، علاوه بر مراقبت های معمولی، در قبال فرزندانشان انجام می دهند توسعه داده و به مدیریت مراقبتی کودک برای مدت زمان طولانی کمک کرده و آگاهی ما را از مشکلات و موانع مراقبتی افزیش می دهد.